Ο Ιησούς αποκαλύπτει λεπτομέρειες της Σταύρωσής ΤΟΥ

Μήνυμα 386 της σειράς: Προειδοποίηση

Δόθηκε την Πέμπτη 29 Μαρτίου του 2012, στις 13:15

 

Πολυαγαπημένη κόρη ΜΟΥ, η ώρα της έντασης του πόνου ΜΟΥ θα έρθει, όταν θα τιμούνται τα Πάθη ΜΟΥ στο Σταυρό.

Κανένας άνθρωπος δεν καταλαβαίνει το μέγεθος του πόνου ΜΟΥ κατά τη διάρκεια της Σταύρωσής ΜΟΥ ή τον τρόπο, με τον οποίο είχα μαστιγωθεί.

Το χειρότερο ήταν το μαστίγωμά ΜΟΥ. ΜΕ χτήπησαν άγρια δέκα άνδρες και κάθε εκατοστό του Σώματός ΜΟΥ σχίστηκε.

Η Σάρκα στην Πλάτη ΜΟΥ σχίστηκε και φαίνονταν οι ώμοι ΜΟΥ.

Μπορούσα να σταθώ μετά βίας και το ένα Μάτι ήταν μωλωπισμένο και σρυμματισμένο.

Μπορούσα να βλέπω μόνο με το αριστερό ΜΟΥ Μάτι.

Όταν με πήγαν ενώπιον του Ποντίου Πιλάτου και τοποθέτησαν το ακάνθινο στεφάνι στο Κεφάλι ΜΟΥ, μπορούσα να σηκωθώ μετά βίας.

Τότε ΜΕ απογύμνωσαν πριν την τοποθέτηση ενός κοντού κόκκινου ενδύματος πάνω από το Κεφάλι ΜΟΥ και στη συνέχεια τοποθέτησαν ένα κλαδί φοίνικα στο δεξί ΜΟΥ Χέρι.

Κάθε αγκάθι ήταν σαν μια βελόνα, τόσο αιχμηρά ήταν. Ένα από τα αγκάθια διαπέρασε επίσης το δεξί Μάτι ΜΟΥ, κάτι το οποίο έκανε, ότι μπορούσα ελάχιστα να βλέπω.

Έχασα τόσο πολύ αίμα που έκανα εμετό και ήμουν τόσο ζαλισμένος, που όταν άρχισα την ανάβαση ΜΟΥ στο Γολγοθά, δεν μπορούσα να κρατήσω το Σταυρό.

Έπεφτα τόσες πολλές φορές, που πέρασαν πολλές ώρες πριν φτάσω στην κορυφή του λόφου.

Σε κάθε βήμα του δρόμου ΜΕ μαστίγωναν και χτυπούσαν.

Ολόκληρο το Σώμα ΜΟΥ ήταν αιματηρό και καλυμμένο με ένα παχύ στρώμα του ιδρώτα, που προκλήθηκε από τον καυτό ήλιο.

Λιποθύμησα μερικές φορές.

Όσο και αν αυτό ήταν οδυνηρό και αγωνιώδη, το πιο τρομακτικό απ’ όλα ήταν το μίσος που έδειχναν σε ΜΕΝΑ, όχι μόνο από τους ενήλικες κατά μήκος του δρόμου, αλλά και από τα μικρά παιδιά, που ΜΕ κλοτσούσαν επειδή ακολουθούσαν το παράδειγμα των γονέων τους.

Οι κραυγές που έβγαιναν από τα στόματά τους και το μίσος τους ήταν τίποτα σε σύγκριση με το φόβο, που αισθάνονταν ενώπιον ΜΟΥ.

Διότι, πίσω από όλα αυτά, δεν ήταν ακόμα σίγουροι αν δεν ήμουν στην πραγματικότητα ο Μεσσίας, για τον οποίο περίμεναν τόσο καιρό.

Επομένως, ήταν ευκολότερο να ΜΕ μισούν και να ΜΕ καταδικάσουν, αντί να ΜΕ δεχτούν ΕΜΕΝΑ, επειδή αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους.

Η πιο βασανιστική στιγμή για ΜΕΝΑ ήταν, όταν είδα την αγαπημένη Μητέρα ΜΟΥ να ΜΕ κοιτάζει, όταν βρισκόμουν στο έδαφος στο Πλευρό ΜΟΥ και όταν ΜΕ κλωτσούσαν και πάλι στην πλάτη.

Είχε σπασμένη Καρδιά και έπρεπε να υποστηρίζεται από δύο από τους μαθητές ΜΟΥ.

Μπορούσα να Τη δω μόνο με το ένα μάτι ΜΟΥ που παρέμεινε, και δεν άντεχα να βλέπω την αγωνία Της.

Οι χλευασμοί, οι κραυγές και οι βρυχηθμοί του πλήθους εκατοντάδων ανθρώπων ήταν αισθητές από το έδαφος στο οποίο βρισκόμουν, και χρειάστηκαν εξακόσοι στρατιώτες για να οργανώσουν και να επιβλέπουν τη Σταύρωσή ΕΜΕΝΑ και των έξι άλλων.

ΕΓΩ ήμουν το επίκεντρο της προσοχής τους και οι άλλοι δεν υπέφεραν όπως ΕΓΩ.

Όταν οι καρποί ΜΟΥ, στη βάση του αντίχειρα ΜΟΥ καρφώθηκαν στο Σταυρό, δεν μπορούσα πλέον να αισθάνομαι.

Το Σώμα ΜΟΥ ήταν τόσο χτυπημένο και μωλωπισμένο, που ήμουν σε κατάσταση σοκ.

Οι Ώμοι ΜΟΥ ήταν εξαρθρωμένοι και τα Χέρια ΜΟΥ ήταν βγαλμένα από τις κόγχες τους.

Η χειρότερη φυσική ζημία που προκλήθηκε στο Σώμα ΜΟΥ έγινε πριν ΜΕ καρφώσουν στο Σταυρό.

Δεν έβγαλα καμία κραυγή.

Δεν διαμαρτυρήθηκα.

Μόνο ένας ψίθυρος.

Αυτό εξαγρίωσε τους δημίους ΜΟΥ που ήθελαν μια αντίδραση για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους.

Ποτέ δεν ασχολήθηκα μ’ αυτούς, διότι αν το έκανα θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε να ασχοληθώ με το σατανά και τους δαίμονές του, που επιτέθηκαν στις ψυχές τους.

Αυτός είναι ο λόγος που η κτηνωδία τους απέναντί ΜΟΥ ήταν τόσο έντονη.

Ήμουν κρεμασμένος για πέντε ώρες επάνω στο Σταυρό.

Ήταν καυτός ο ήλιος και χωρίς σύννεφα, που θα μείωναν το κάψιμο του δέρματός ΜΟΥ.

Μόλις πήρα την τελευταία πνοή ΜΟΥ, ο Πατέρας ΜΟΥ έστειλε μαύρα σύννεφα και βροντές και κεραυνούς.

Η καταιγίδα, που έλαβε χώρα ήταν τόσο τρομακτικής έκτασης και τόσο ξαφνική, που στους θεατές ΜΟΥ δεν  έμεινε σ’ αυτό το στάδιο καμία αμφιβολία ότι ήμουν πράγματι ο Σωτήρας, που στάλθηκε από το Θεό Πατέρα.

Σου αποκαλύπτω αυτό κόρη ΜΟΥ ως δώρο για σένα σε αντάλλαγμα για την μεγάλη πράξη του πόνου που ΜΟΥ προσέφερες.

Πες στα παιδιά ΜΟΥ ότι δε μετανιώνω τα Πάθη ΜΟΥ επάνω στο Σταυρό.

Αυτό για το οποίο λυπάμαι είναι ότι η Θυσία ΜΟΥ έχει ξεχαστεί και ότι τόσοι πολλοί αρνούνται ότι η Σταύρωσή ΜΟΥ έλαβε χώρα.

Πολλοί δεν έχουν ιδέα τι είχα να υποφέρω επειδή πολλοί από τους Αποστόλους ΜΟΥ δεν ήταν οι μάρτυρες της ανάβασης ΜΟΥ στο Γολγοθά.

Αυτό που ΜΕ πληγώνει σήμερα είναι πως τόσοι πολλοί εξακολουθούν να ΜΕ αρνούνται.

Η έκκλησή ΜΟΥ προς εσάς, πιστοί ΜΟΥ, είναι: Μην επιτρέπετε να πάει χαμένη η Σταύρωσή ΜΟΥ.

Πέθανα για ΟΛΕΣ τις αμαρτίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που διαπράττονται σήμερα.

Θέλω και πρέπει να σώσω ακόμη και εκείνους, που ΜΕ αρνούνται ακόμα και σήμερα.

Ο Αγαπημένος Σωτήρας σας

Ο Ιησούς Χριστός